کد مطلب:16277 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

با اينكه خداوند مكان ندارد ، چگونه درباره حضرت عيسي « عليه السلام » فرموده است : « بل رفعه الله اليه؛ بلكه خداوند او را به سوي خود بالا برد » ؟
{P - سوره نساء ، آيه 158 . P}

منظور از اين رفع و بالا بردن ، رفع معنوي است ، نه رفع صوري و جسمي ، زيرا خداوند متعال در مكاني بلند قرار نگرفته ، تا عيسي « عليه السلام » را به طرف خود بالا ببرد ، او مكاني از سنخ مكانهاي جسماني ندارد ، به همين خاطر دوري و نزديگي نسبت به خداي تعالي نيز دوري و نزديكي مكاني نيست . . . نظير تعبيري كه در سوره مريم در شأن ادريس « عليه السلام » آورده است كه : « و رفعناه مكاناً علياً » كه منظور از مكان در اين آيه ، مكانت و منزلت است ، نه مكان مادّي .
{P - سوره مريم ، آيه 57 . P}
چه بسا گفته شود كه منظور از رفع عيسي « عليه السلام » به سوي خدا ، بالا بردن روح و جسم عيساي زنده به آسمان است؛ زيرا از ظاهر قرآن شريف بر مي آيد كه خداوند متعال عيسي « عليه السلام » را در حالي كه زنده بود به آسمان مادّي و جسماني بالا برده و مقام قرب خداوند سبحان و محل نزول بركات و جايگاه ملايك مكّرم هم همين آسمان مادّي است .
{P - تفسير الميزان ، ترجمه موسوي همداني ، ج 3 ، ص 326 . P}